Forum lotnictwa

slepowron

Musze przyznac ze o tym nie wiedzielam co do F-16. Moze innych to tez zainteresuje na czym polega negatywna stabilnosc.

NEGATIVE STABILITY. All previous aircraft designs had been aerodynamically stable. That is, the center of gravity was well in front of the center of lift and the center of pressure (drag).
To illustrate the difference between stable and unstable designs, take a shirt cardboard and, holding it by the leading edge, pull it rapidly through the air. It will stretch out behind your hand in a stable manner. This is a stable design Now take it by the trailing edge push forward from there. It will immediately flip up or down uncontrollably. That is an unstable design.
The downside of aerodynamic stability is that the aircraft is nose-heavy and always trying to nose down. The elevator must therefore push the tail down to level the airplane. But in addition to rotating the airplane from nose-down to level, the elevator is exerting negative lift; that is, it is pushing the airplane down. In order to counteract this negative lift, the wing needs to be made larger to create more positive lift. This increases both weight and drag, decreasing aircraft performance. In pitch-up situations including hard turns which are the bread and butter of aerial combat, this negative effect is greatly magnified.
The YF-16 became the world's first aircraft to be aerodynamically unstable by design. With its rearward center of gravity, its natural tendency is to nose up rather than down. So level flight is created by the elevator pushing the tail up rather than down, and therefore pushing the entire aircraft up. With the elevator working with the wing rather than against it, wing area, weight, and drag are reduced. The airplane was constantly on the verge of flipping up or down totally out of control,. and this tendency was being constantly caught and corrected by the fly-by-wire control system so quickly that neither the pilot nor an outside observer could know anything was happening. If the control system were to fail, the aircraft would instantly disintegrate; however, this has never happened.

kirby · Dołączył: 30 Kwi 2006 Posty: 44 Przeczytał: 0 tematów

To jest właśnie pojęcie, które określa, przy samolotach supermanewrowych, konieczną tendencję samolotu do powrotu na małe kąty natarcia (dlatego np su-27 powraca do pozycji wyjściowej po manewrze cobra). Jest to naturalna cecha współczesnych samolotów tzw supermanewrowych (jak f-16, mig-29, su-27 i wersje rozwojowe, f-22, gripen, eurofighter, rafale, berkut). Są to amoloty, które potrafią operować w dłuższym czasie na zakrytycznych kątach natarcia i manewrować z dużymi prędkościami kontowymi. I są w całym zakresie sterowne. Dlatego samoloty te są niestateczne statycznie na małych kątach natarcia co musi kontrolować system fly-by-wire, co jest w tekscie powyżej.
Aerodynamika współczesnych samolotów super i hipermanewrowych jest bardzo złożona ponieważ juz się nie rozpatruje tylko samych suchych sił aerodynamicznych przyłoznych do samolotu w danej fazie lotu, a trzeba je połączyć z dynamiką samolotu i momentami bezwładności. Kto widział aerodynamiczny bełkot nad opisem supermanewrów to wie o co chodzi Very Happy

. Niemniej jest to bardzo ciekawa dziedzina lotnictwa i jak widowiskowa... Laughing

[link widoczny dla zalogowanych]

jasiek

ale i tak najbardziej zwrotnym samolotem świata jest teraz MiG-29OVT i to bardziej dzięki wektorowaniu ciągu niż aerodynamice, chociaż tą i tak ma bardzo dobrą do ostrych manewrów